ოქმი ერეკლე II-ისა გავაზის მოურავ დავით ზურაბიშვილის და ჯიმითის მოურავ ზაალისადმი, არზის მიხედვით საჩივრის გარჩევისა და სამართლის გამოტანის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1780 წ. 18 მარტი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/10130
- მასალა
ქაღალდი ყვითელი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 80X144; რესტავრაციის შემდეგ: 152X207
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია ბოლონაკლული სახით, რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩჰ (1780), მარტის იჰ (18)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. არზა მოხეულია, ამიტომ მომჩივანის ვინაობა არ ჩანს.
2. მოურავი - ეკონომი, მეურვე, დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. იფი სამეურნეო ხასიათის ფუნქციას ასრულებს და საბუთებში გვხვდება X-XI სს-იდან. XVIII ს-შიმოურაცის როგორც მოხელის ფუნქცია გაიზარდა. იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში. ევალებოდა მართვა და კონტროლი ქალაქსა და სოფელში; ნიხრის დაწესება გასაყიდ საქონელზე; ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. ქატრტლსა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო. იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მთავარი მოხელე იყო, მას ექვემდებარებოდნენ მელიქი, მამასახლისი, ნაცვალი, ქევხა; ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
