ოქმი ერეკლე II-ისა მოურავ თამაზისადმი, სოფელ მაშნა[ა]რის შემოსავლის დოდოს მონასტრის წინამძღვარ სვიმონისთვის მიბარების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1752 წ. 6 დეკემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/52, გვ.80
- მასალა
ქაღალდი თეთრი, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უმ (1752), ქრისტეშობის ვ (დეკემბრის 6)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. მინაწერი მეფე ერეკლესი ოქმზე: ,,ამ სოფელში რომ საყდარი არის კარგათ უნდა მოუარონ, წირვა და ლოცვაც არ გაწყვიტონ".
2. გადაწერილი გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
3. დედნის აღწერილობა გიორგი ბოჭორიძის მიხედვით: დედანი 31,7X13,6. დაწერილი თეთრ ქაღალდზე მხედრული ხელით; განკვეთილობის ნიშნად ყოველი სიტყვის შემდეგ ნახმარია ორ-ორი წერტილი.
4. დედანი, ხეც. Ad 417.
5. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
