სოფლების: ხორხელის და ობოლიძის მოურავობის წყალობის წიგნი თეიმურაზ II-ისა და ბატონიშვილ ერეკლესი,ზა[ა]ლ ნაცვლიშვილისადმი, ლეკებთან ბრძოლაში სიმამაცის გამოჩენის საჯილდაოდ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1738 წ. 9 სექტემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/5565
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 24
- მასალა
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 428X131
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ორი წერტილი ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უკვ (1738), ენკენისთვის თ (სექტემბრის 9)
- დამტკიცება
თეიმურაზ II
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
საქართველოს სიძველენი, ტ. III, გვ.157
- შენიშვნა
1. გვიანდელი მინაწერი: по реест. N24; საქ. სიძვ. III, N180, +. 1738.
2. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
3. საჯილდაო (ხალათი) - ჯილდოდ მისაცემი სარგო დამსახურებისთვის; საჩუქარი.
