კაკაბეთის მოურავობის წყალობის წიგნი თეიმურაზ II-ისა და ბატონიშვილ ერეკლესი მარტყოფის მოურავ ქაიხოსრო ჩერქეზიშვილისადმი
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1740 წ. 15 ნოემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- შიფრი
- 1448/507
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- N14; 23
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი მოყვითალო სამი მთვარე, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 524X208
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ორი წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უΩზ (1779), იანვრის ია (11)
- დამტკიცება
თეიმურაზ II, დედოფალი თამარი, ერეკლე II, დედოფალი დარეჯანი, ბატონიშვილები: იულონი, ვახტანგი, გიორგი, მირიანი, კათალიკოსი ანტონ II
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. ორენოვანი, ახლავს ბეჭედი სპარსული ლეგენდით.
2. გვიანდელი მინაწერი: ,,ქ. კაკაბეთის წიგნი".
3. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
