ბრძანება ერეკლე II-ისა, ქიზიყის მოურავ [რევაზ ანდრონიკაშვილისთვის] განწესების მიხედვით ნარბევიდან აბრეშუმის ულუფის მიცემის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1777 წ. 21 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/1378
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 198, ,,ჩაიწერია თ 65 კნიღაში 35
- მასალა
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 404X155
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უÁე (1777), ივნისის კა (21)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებულია რუსეთის ადმინისტრაციის მიერ 1827 წ. 7 აპრილს, სოვეტნიკი დიმიტრი თარხანოვი.
2. მინაწერი ფანქრით: 1777, მოურავისა".
3. პირი, ფ.1461, 8/37, გვ.17.
4. ნარბევი - წანართმევი; გადასახადი აღებული ურჩი გადამხდელისგან.
5. მოურავი - ეკონომო, მეურვე, დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. იფი სამეურნეო ხასიათის ფუნქციას ასრულებდა და საბუთებში გვხვდება X-XI სს-იდან. XVIII ს-ში მოურავის როგორც მოხელის ფუნქცია გაიზარდა. იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში. ევალებოდა მართვა და კონტროლი; ნიხრის დაწესება გასაყიდ საქონელზე; ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. ქართლსა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო. მას ექვემდებარებოდნენ მელიქი, მამასახლისი, ნაცვალი, ქევხა; ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
6. ულუფა - სარჩო, გარდაკვეთილი საზრდო; ჯამაგირი ხორაგით; დღიური სარჩო.
