არზა წრომიდან ჯავახეთში დროებით გადასული დეკანოზის შვილების: გაბრიელ და ლეკვია ხუცისშვილებისა, ყოფილი მებატონისგან დახსნისა და საეკლესიო ყმობის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ეშიკაღასბაშ დიმიტრისადმი, საჩივრის სასამართლოში გარჩევის და ფიცით განაჩენის გამოტანის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1777 წ. 27 იანვარი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450, 52/18, 10v-11v
- მასალა
ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უჰე (1777), იანვრის კზ (27)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. ახლავს იმავე წლის 2 თებერვლის მდივანბეგების განაჩენი, დეკანოზის შვილების ქალაქის სარდალ-მოურავ დავითისთვის მიკუთვნების შესახებ.
2. რეგისტრირებულია რუსეთის ადმინისტრაციის მიერ 1828 წ. 9 ოქტომბერს, სოვეტნიკი დიმიტრი თარხანოვი.
3. ეშიკაღასბაში – (იგივე მანდათურთუხუცესი) მეფის კარზე წესრიგის მეთვალყურე საპოლიციო აპარატის მოხელე; მეფის კარის დაცვის უფროსი. ეშიკაღასბაშის მოვალეობაში შედიოდა განაჩენების სისრულეში მოყვანა. იასაულების გაგზავნა სამართლის აღსასრულებლად. ვახტანგ მეფის სამართლის წიგნის მიხედვით ეშიკაღასბაშს ევალებოდა გაფანტული ყმების მოგროვება და პატრონისთვის დაბრუნება. სამეფო ეშიკაღასბაშის გარდა იყო ორი სახის ეშიკაღასბაში: ხალვათხანის (ორი) და არმის (ორი). ეშიკაღასბაში როგორც ტერმინი XVII ს-ში შემოვიდა მეფე როსტომის დროს. ყველა სახის ეშიკაღასბაში საპოლიციო აპარატის მოხელეები არიან.
