წერილი ერეკლე II-ისა მინბაშ ოთარ ამილახორისშვილისადმი, ბრძოლაში გამოჩენილი სიმამაცის და გამარჯვების საჯილდაოდ ,,გამარჯვების ხალათის" შეპირების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1776 წ. 2 აგვისტო
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/374
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 128
- მასალა
ქაღალდი ღია ყავისფერი, დაწერილი შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 279X155; რესტავრაციის შემდეგ: 279X168
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ.
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უΩდ (1776), აგვისტოს ბ (2)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. ხალათი/ხალათის მიცემა - ტანისამოსის ან ფულის ჩუქება ჯილდოთ, რაიმე დამსახურებისთვის; ,,ხალათი გამარჯვების“ (ხალათათ მოგცე ორი თუმანი).
2. მიმბაში (თურქ.) - ათასისთავი, ციხისთავი მინბაში თავისი შინაარსით ციხის უფროსს, ციხის თავს ნიშნავს. მათ მეციხოვნეები ექვემდებარებოდნენ. მინბაშის უპირველესი ამოცანა იყო ციხე-სიმაგრე მოემარაგებინა მცველებით, იარაღით, პროდუქტებით. მინბაში მეფის შემდეგ ერთადერთი ბატონ-პატრონი იყო ციხისა. ,,მინბაშს" ქართული ტერმინი ციხისთავი არ განუდევნია და საბუთებში ხშირად გვხვდება ორივე სახელი. XVIII-ის II ნახ.-ში მისი მნიშვნელობა შეიცვალა და როცა ერეკლე II-ემ მორიგე ჯარი შექმნა, ჯარის უფროსებად მინბაშები დააყენა, ერეკლემ მათ დაავალა მორიგე ჯარის გაწვრთნა და ჯარში წესრიგის დაცვა. მაშასადამე მინბაშები ციხის უფროსობის გარდა ჯარის სამხედრო მეცადინეობასაც ხელმძღვანელობდნენ. ისინი სამეფო სამხედრო უწყების მოხეელები და საპატიო მოხელეებად ითვლებოდნენ. მინბაში ზოგჯერ ქალაქის კომენდანტადაც ინიშნებოდა
3. პირი, ფ. 1461, 5/12, გვ.5r.
