ბრძანება განაჩენით, ერეკლე II-ისა საგარეჯოს მოურავ იორამისადმი, ოქრომჭედელ გიორგი ბეჟიაშვილისთვის მიკუთვნებული კოკონაური ვენახის, ქალაქში სახლისა და ორი დუქნის მიცემის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1751 წ. 18 მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1461, 14/213, 94r-95v
- მასალა
ქაღალდი ყავისფერი, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ერთი და ორი წერტილი, მძიმე ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი ულთ (1751), მაისის იჰ (18)
- დამტკიცება
გიორგი XII
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. 1799 წ. განაჩენის ხელახალი განხილვით მეფე გიორგი XII სოლომონ II-ის და დავით დადიანის შუამდგომლობით მამის მამულსა და სხვა ქონებას უმტკიცებს დავით ოქრომჭედლიშვილს.
2. მინაწერი გადამწერის ხელით ,,ქართველიშვილი ყოფილა“.
3. საბუთი გადაწერლია პოლიევკტოს კარბელაშვილის მიერ 1888-1898 წწ.-ში.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
