წერილი ერეკლე II-ისა მესტუმრისა და რევაზ ამილახორისთვის ახალციხის ფაშასთან შერიგების, თავისუფალი მგზავრობისა და ნებადართული ვაჭრობის შეტყობინების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1774 წ. 30 დეკემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/383
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 112, 43
- მასალა
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 240X155; რესტავრაციის შემდეგ: 245X170
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ ადგილ.
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უΩბ (1774), დეკემბრის ლ (30).
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. მინაწერი მარცხენა აშიაზე: ,,რევაზი".
2. ვაჭარი - კერძო სავაჭროს პატრონი, რომელიც სხვის ნაწარმოებ საქონელს ყიდის მოგების მიღების მიზნით. ადრეულ საქართველოში ვაჭრობის ცენტრი თბილისი იყო; ვახუშტი ბაგრატიონის მიხედვით ქართლში სულ 14 მნიშვნელოვანი სავაჭრო პუნქტი არსებობდა. აქედან ორი ძირითადი პუნქტი იყო თბილისი და გორი. XVII-XVIII სს-ში თბილისში 200 სავაჭრო დუქანი იყო. თბილისელი ვაჭარი იხდიდა მახტას - 5 მინალთუნი თვეში. კარგად იყო განვითარებული საგარეო ვაჭრობა; საქონელი გაჰქონდათ ევროპისა და აზიის ქვეყნებში.
3. მახტა/მახთა - გადასახადი მომთაბარე ან ქალაქის მოსახლეობაზე შეწერილი გამოსაღები პურით ან ფულით.
