არზა ივანე ოდიშელის, წართმეული მამულის დაბრუნების თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა არაგვის მოურავ ქაიხოსროსადმი, პატრონისთვის მამულის დაბრუნების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1774 წ. 8 ნოემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/1259
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 28, 3 (დაწერილი წითელი ფანქრით)
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი მწვანე, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 220X180;
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უΩბ (1774), ნოემბრის ჰ (8)
- დამტკიცება
მეფის ძეები: ლეონი და გიორგი
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
1. ისიდორე დოლიძე. ქართული სამართლის ძეგლები, ტ.VII, 1981 წ. გვ.266-267
2. ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.100
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია XIX ს-ში ოსეფა ყაზაროვის მიერ.
2. გადამწერის ტექსტი: ,,ასლიდამ სწორეთ გარდავსწერე ოსეფა ყაზაროვ[მა]".
3. ექსცერპტი, 1451/1-12 გვ.129r, ანანურის წმიდა ღმრთისმშობლის მონასტერი.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
