ბრძანება ერეკლე II-ისა ნაიბეშიკაღასბაშ იესეს და ყორიასაულბაშ ზაზასადმი, ქიზიყის მოურავსა და მის ბიძაშვილებს შორის ყმების განაწილების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1766 წ. 29 მარტი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/1227
- მასალა
ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 172X108
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უნდ (1766), მარტის კთ (29)
- დამტკიცება
ნაიბეშიკაღასბაში იესე და ყორიასაულბაში ზაზა თარხნიშვილი
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. ნაიბეშიკაღასბაში - ეშიკაღასბაში (ოსმალ. ეშიკ -ზღურბლი, აღა - ბატონი, ბაში - თავი, იგივე მანდატურთუხუცესი) - მეფის კარზე წესრიგის მეთვალყურე საპოლიციო აპარატის მოხელე; მეფის კარის დაცვის უფროსი. ეშიკაღასბაშის მოადგილე (ნაიბი - ვისიმე მოადგილე, შემცვლელი).
2. ყორიასულბაში (თურქ.) - პოლიციის ხელჯოხიანი (,,პყრობისა და რისხვის") საპატიო მოხელე, იასაულების უფროსი; ეძლეოდა მნიშვნელოვანი საგარეო ხასიათის დავალებები. სავარაუდოდ, ყორიასაულბაშებს ელჩებად აგზავნიდნენ მეზობელ ქვეყნებში.
3. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ.
