აზატობის წიგნი სუფრაჯ ზურაბ ზურაბიშვილისა მღვდელ დავითისადმი, დამტკიცებული ერეკლე II-ის მიერ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1777 წ. 15 ივლისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/520
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 7, 15
- მასალა
ქაღალდი ღია ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 461X313
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩბ (1774), მაისის კგ (23)
- დამტკიცება
ამტკიცებენ, ერეკლე II, მეფის ძე გიორგი, მორდალი ზურაბი, მდივანი სვიმონი, მდივანბეგი მზეჭაბუკი. გიორგი ქანანასშვილი, დალაქი ქიტესა; ეშიკაღასბაში იარალი იარალისშვილი
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. მეფის მინაწერი ოქმზე: ,,ამიტომ ვამტკიცებთ რომ ის თავის ოჯახზე გარჯილი კაცი იყო და ერთის კაცისათვინ რომ თავი დაუხსნევინებია და გაუაზატებია,.ამაზე ამის სახლისკაცები ვერას შეუვლენ“.
2. ახლავს ქანწილი ფოთლოვანი ორნამენტებით მოხატული შავი მელნით.
3. სუფრაჯი/სუფრაჩი - (თურქ.) სასახლის მოხელე, რომელიც განაგებდა მეფის პირად მომსახურებას. წვეულების, სუფრის ზედამხედველი. საფარეშოს მოხელე, რომელიც მეფის პირად მომსახურებასთან ერთად, ასრულებდა მეფის მიერ ნაბრძანებ დავალებებსაც. სუფრაჯი იგივე ჩუნჩარეხი/ჩუნჩენახი. ჯერ იყო ტერმინი ჩუნჩარეხი შემდეგ შეიცვალა სუფრაჯით, ქართულად მატაკარანი. დედოფალსაც ჰყავდა სუფრაჯი. მათ საპატიო ადგილი ეჭირათ სასახლის მოხელეებს შორის. იგი მეფესთან დაახლოებული და გავლენიანი პირი იყო.
4. აზატი (სპარს) - თავისუფალი, გათავისუფლებული ყმა.
5. აზატობის წიგნი - ყმობისგან გათავისუფლების წიგნი.
