მზითვის წიგნი ერეკლე II-ისა ბატონიშვილ თამარისადმი; უბოძა ქალაქში მეიდნის პირზე ალავერდელის ნაქონი სამოსახლო და ღოუბანში მოქალაქე ოსეფ ამირაშვილის ბეითალმანი ყმა-მამული
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1773 წ. 10 დეკემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450,15/104, 118v-119v
- მასალა
ქაღალდი ლურჯი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩა (1773), დეკემბრის ი (10)
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებული რუსული ადმინისტრაციის მიერ 1820 წ. 6 მარტს, სოვეტნიკი თეიმურაზ ბაგრატიონი.
2. ბეითალმანი (არაბ.) - ამოვარდნილი, უმემკვიდრეოდ დარჩენილი ამოწყვეტილი ოჯახის ადგილ-მამული.
3.მოქალაქე - იგულისხმებოდა თბილისში მცხოვრები ვაჭრები და ხელოსნები. ერეკლე II ხელს უწყობდა მოქალაქე ვაჭარ-ხელოსანთა უფლებრივ მდგომარეობას, რადგან მათ მიერ შექმნილი დოვლათი აძლიერებდა ქვეყნის ეკონიმიკას. 1770 წ. მეფე ერეკლემ დააკანონა მათთვის ხელსაყრელი საკუთრების ქალაქური წესი - უშვილოდ გარდაცვლილი მოქალაქის ქონება მეფეს აღარ მიჰქონდა, როგორც ეს ძველად იყო, არამედ მოქალაქის თუნდაც შორეულ მემკვიდრეს რჩებოდა.
4. მზითვის წიგნი - ქონების აღმნუსხველი და პირობის შემცველი საბუთი, რომელსაც ქალიშვილს გათხოვებისას ატანდნენ ქმრის ოჯახში, რომელშიც ზოგჯერ კანონით გათვალისწინებული წესები იყო განსაზღვრული.
