ოქმი ერეკლე II-ისა უზბაშ იესე ფალავანდიშვილისადმი, აზნაურიშვილების მიერ კომლზე კაცის გამოყვანისა და ქალაქში მყოფ ჯართან შეერთების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1748 წ. [30] მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/3637
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 14, 16
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ღია ყავისფერი, შესრულებული შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 202x107; რესტავრირებული: 206X122
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ.
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი ულვ (1748), მაისის [31], ინდიკტიონსა მეფობისა ჩვენისასა წელსა მეოთხესა.
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთის ტექსტში ფავლენიშვილი გადასწორებულია ფალავანდიშვილად.
2. უზბაში (თურქ.) - ასისთავი, ასეულის უფროს; იგი მინბაშის ხელქვეითი მოხელე და სამხედრო უწყებას ეკუთვნოდა. XVII ს-ში მეფის მცვეთა რაზმის უფროსი საქართველოში ყოფილა სამი უზბაში. თითოეულ მათგანს ორმოცი მეთოფე ჰყოლია. XVIII ს-ში ერეკლე II-ის დროს ფუნქცია შეეცვალა და ჯარის ასეულის უფროსი გახდა. მის მოვალეობას შეადგენდა ჯარისკაცების წესრიგზე ზრუნვა. საბუთებში გვხვდება როგორც უზბაში ისე ასისთავი.
3. აზნაური - პრივილეგირებული მიწათმოქმედი უკვე V ს.-ში, XV ს-დან ძირითადი მასა ფეოდალებისა, პირდაპირ დამოკდებული მეფეზე, თავადებზე და ეკლესიაზე. იყო სამი კატეგორია: სამეფო, სათავადო და საეკლესიო.
4. ქალაქი - ,,მრავალი შენობა შუკა-ბაზრებითუღთ; მოზღუდული გალავნით. წოდება თფილის ქალაქისა". სიტყვა ქალაქში ყოველთვის იგულისხმებოდა თბილისი.
