ბრძანება ერეკლე II-ისა ლაურსაბ ონანაშვილის და ვაჩნაძეებისადმი, მელაანსა და ჩალაუბანს შორის მდებარე სადავო მამულის ვაჩნაძეებისთვის მიკუთვნების და მოურავის მიერ წმიდა გიორგის ეკლესიის კედელზე დაზიანებული წარწერის შეკეთების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1772 წ. 13 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450, 50/47, 38rv
- მასალა
ქაღალდი ლურჯი, დაწერილი შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩ (1772), ივნისის იგ (13).
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებული რუსული ადმინისტრაციის მიერ 1825 წ. 18 ივლისს, სოვეტნიკი დიმირტი თარხანოვი.
2. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელე გახდა. ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
