ბრძანება ერეკლე II-ისა მდივან ედიშერისადმი, ღვთისავარ აბდულაშვილის ქვრივის და მაზლის სადავო მამულის საქმის გასარჩევად უტყუარი ცნობების მიწოდების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1771 წ. 10 აპრილი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/3100
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 156
- მასალა
ქაღალდი ყავისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 262X160; რესტავრაციის შემდეგ: 269X185
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ერთი და ორი წერტილი რამდენიმე ადგილას
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უნთ (1771), აპრილის ი (10)
- დამტკიცება
მდივანი ედიშერ [თუმანიშვილი]
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.74
- შენიშვნა
1. საბუთს ახლავს მდივანი ედიშერის და პაპუა ელიზბარაშვილის მოწმობის წიგნები, ღვთისავარის და მისი განაყოფის მამულის გაყოფის თაობაზე.
2. პირი, ფ. 1461, 5/42, 19r.
3. მდივანი (არაბ. - სახელმწიფო საბჭო, სამეფო კანცელარია) - საპატიო მოხელე, რომელიც სამეფო კარზე და სახელმწიფო დაწესებულებებში ადგენდა სხვადასხვა სახის დოკუმენტებს; საამისოდ ის გადიოდა საგანგებო მომზადებას; მდივნისათვის აუცილებელ ძირითად მოთხოვნას წარმოადგენდა: დიდი განათლება, ენების ცოდნა და სამდივნო საქმეში დახელოვნება. ყველა მდივანი თანაბარი უფლებებით სარგებლობდნენ და ,,უხუცესი" არ ჰყავდათ. ქართლ-კახეთში ექვსი მდივანი ჰყოლიათ. ერეკლე II-ის დროს მათი რიცხვი ათამდე გაზრდილა. მდივანი არა მარტო ადგენდა საბუთებს, არამედ უშუალო მონაწილეობასაც ღებულობდა ამა თუ იმ ღონისძიების გატარებაში. მდივნობა შემოსავლიანი და საპატიო სახელო იყო. მდივნობა მემკვიდრეობით გადადიოდა.
