არზა სოფელ ვაჩნაძიანის მოსახლეობისა, მათ კუთვნილ მთაში უსამართლოდ დაკავებული მეღორეებისთვის წართმეული ღორების საფასურის ანაზღაურების თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ქიზიყის მოურავ პაპუასადმი, საქმის ადგილზე გადაწყვეტის ან საჩივრის მეფის კარზე გარჩევის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1770 წ. 10 იანვარი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/54, გვ. 107-108
- მასალა
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უნH (1770), იანვრის ი (10)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
2. დედნის აღწერა გიორგი ბოჭორიძის მიერ: ,,დედანი, 32,5X14,3, cm.. დაწერილი თეთრ ქაღალდზე მხედრული ხელით. განკვეთიკობის ნიშნად ადგილ-ადგილ ნახმარიათითო წერტილი", დედანი; ხეც, Hd 14379.
3. საბუთს თავში მიწერილი აქვს გ. ბოჭორიძის ხელით: ,,გამოცემულია ნ.ბ. - ს დოკუმენტებში“.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
