ბრძანება ერეკლე II-ის იასაულისადმი, ბეგლარ ისოსშვილისთვის ნაწყალობევი ყმის დროზე მიბარების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1746 წ. 29 ოქტომბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450, 36/157, გვ.96
- მასალა
ქაღალდი ცისფერი, დაწერილი შავი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი ულდ (1746), ღვინობისთვის კთ (ოქტომბრის 29).
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებულია რუსული ადმინისტრაციის მიერ 1823 წ. 24 ნოემბერს, სოვეტნიკი გაბრიელ რატიევი.
2. მინაწერი: ,,ნამდვილი წერილი მივიღე, თ(ავად)ი პოლკოვნიკი შანშე ერისთავი".
3. იასაული (თურქ.) - ქართულად მანდატური, ბოქაული, ხელჯოხიანი. იგი ადმინისტრაციულ-პოლიციური სამსახურის ყველაზე დაბალი და გავრცელებული მოხელე იყო. საპოლიციო ხასიათის სამუშაოს აღმსრულებელი, რომელიც ეშიკაღასბაშის უწყებაში შედიოდა. თბილისში სპეციალური საიასაულო სახლი იყო, სადაც დასაკითხად მიჰყავდათ დამნაშავეები. იასაული იყო განაჩენების და მეფის ბრძანების აღმსრულებელი. მას აგრეთვე აგზავნიდნენ წერილისა თუ ბრძანების ადგილზე გადასაცემად, ვინმეს გამოსასახლებლად. ისინი მრავალ უწყებას ემსახურებოდნენ. სამეფო იასაულები გათვალისწინებული იყო 23 იასაული, სადედოფლო - 17. გარდა ამისა იასაულები ჰყავდათ ერისთავებსაც. ზოგჯერ დიდი მოხელეები ინიშნებოდნენ იასაულებად განაჩენის აღსასრულებლად.
