ოქმი ერეკლე II-ისა დარბაზბატონ არაგვის მოურავ ქაიხოსროსადმი, ზაალ ტერისშვილისთვის ნაწყალობევი ყმა-მამულის ხელშეუხებლობის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1768 წ. 13 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450, 19/39, 43v-44r
- მასალა
ქაღალდი ცისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უნვ (1768), თიბათვის იგ (ივნისის 13)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებული რუსული ადმინისტრაციის მიერ 1814 წ. 9 დეკემბერს, სოვეტნიკი თეიმურაზ ბაგრატიონი.
2. მინაწერები: ,,ასლითგან თანასწორად არს ჩაწერილი, სოვეტნიკი თეიმურაზ ბაგრატოვანი".
3. ,,ასლი სიგელი მივიღე ივანე ტერიევი; რადგან ამან წერა არ იცოდა ხელს ვაწერ გიორგი მეზვრისშვილი".
4. დარბაზი - მეფის სათათბირო, შედგებოდა დიდი მოხელეებისა და ფეოდალებისაგან. დარბაზის შემადგენლობა განსაზღვრული არ იყო, რაოდენობა მეფეზე იყო დამოკიდებული. იგი სასამართლოს ფუნქციასაც ასრულებდა. განსაკუთრებული მძიმე საქმეები დარბაზში ირჩეოდა მეფესთან ერთად. უმეტესად შედგებოდახუთი წევრისაგან: მწიგნობართუხუცესი-ჭყონდიდელი, ათაბაგი, ამირსპასალარი, მანდატურთუხუცესი და მეჭურჭლეთუხუცესი.
5. დარბაზბატონი - დიდმოხელე, მეფის სათათბიროს წევრი, რომელიც ზოგჯერ ხელმძღვანელობდა თათბირის მიმდინარეობას.
6. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
