თუშეთის მოურავობის წყალობის წიგნი თეიმურაზ II-ისა და ერეკლე II-ის ჯიმშერ ჩოლაყაშვილისადმი
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1741 წ. 22 ნოემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/52, გვ.41-42
- მასალა
ქაღალდი მოთეთრო, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უკთ (1741), გიორგობისთვის კბ (ნოემბრის 22)
- დამტკიცება
თეიმურაზ II
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. გვიანდელი სათაური: ,,ქ. თუშთ მოურავობის“.
2. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1933-1936 წწ.-ში.
3. დედნის აღწერა გიორგი ბოჭორიძის მიერ: ,,დედანი, ზომა 44X23,2, დაწერილი თეთრ ქაღალდზე მხედრული ხელით. განკვეთილობის ნიშნად ყოველი სიტყვის შემდეგ ნახმარია ორ-ორი წერტილი". Hd2178.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
