არზა უზბაშ ზურაბ ფალავანდიშვილისა, მუხურსა და ავნევში მდებარე მამულების წართმევის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ბატონიშვილ იულონისადმი, ამილახვრის თანდასწრებით საქმის სამართლიანად გარჩევის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1797 წ. 19 აპრილი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/71, გვ.29
- მასალა
ქაღალდი ღია ყავისფერი, დაწერილი ლურჯი მელნით; რამდენიმე სიტყვა წითელი ფანქრით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრულად, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უპე (1797), აპრილის ით (19)
- დამტკიცება
ამტკიცებს ერეკლე II
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
ისიდორე დოლიძე, ქართულისამართლის ძეგლები, ტ.VIII, 1985 წ. გვ. 416
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
2. დედნის აღწერა გიორგი ბოჭორიძის მიერ: ,,დედანი, ზომა 17,4X10,3, დაწერილი თეთრ ქაღალდზე მხედრული ხელით. განკვეთილობის ნიშნად რამდენიმე ადგილას ნახმარია თითო, ორ-ორი ან სამ-სამი წერტილი. დაწერილია ლურჯი მელნით , რამდენიმე სიტყვა წითელი ფანქრით".
3. უზბაში (თურქ.) - ასისთავი, ასეულის უფროს; იგი მინბაშის ხელქვეითი მოხელე და სამხედრო უწყებას ეკუთვნოდა. XVII ს-ში მეფის მცვეთა რაზმის უფროსი საქართველოში ყოფილა სამი უზბაში. თითოეულ მათგანს ორმოცი მეთოფე ჰყოლია. XVIII ს-ში ერეკლე II-ის დროს ფუნქცია შეეცვალა და ჯარის ასეულის უფროსი გახდა. მის მოვალეობას შეადგენდა ჯარისკაცების წესრიგზე ზრუნვა. საბუთებში გვხვდება როგორც უზბაში ისე ასისთავი
