ოქმი ერეკლე II-ისა თუშთ მოურავ დურმიშხან [ჩოლოყაშვილისადმი], თუშეთის უსაფრთხოების გამო წოვათსა და გომეწარში ყარაულების დაყენების და მორიგეში დაკლებული ხალხის დასჯის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1797 წ. 13 ნოემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/71, გვ.162
- მასალა
მოყვითალო ქაღალდი, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ერთგან
- მდგომარეობა
სრული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უპე (1797), გიორგობისთვის იგ (ნოემბრის 13)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთოი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წლებში.
2. დედნის აღწერა გიორგი ბოჭორიძის მიერ: "დედანი, 20,2X10,3 cm. დაწერილი მოლურჯო-ლეგა ქაღალდზე მხედრული ხელით, განკვეთილობის ნიშნად ადგილ-ადგილ ნახმარია თითო წერტილი", დედანი, ხეც, Hd2894.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
