განაჩენი მდივანბეგებისა, დამტკიცებული ერეკლე II-ის მიერ, ქალაქის მოურავ დავით ციციშვილისა და მისი სახლიკაცების ყმა-მამულის გარიგების საქმეზე
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1780 წ. 27 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/874
- მასალა
ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 430X167
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უჲჰ (1780), ივნისის კზ (27)
- დამტკიცება
მდივანბეგები: თეიმურაზ ციციშვილი და იესე ოსეს ძე ბარათაშვილი; მდივანი სულხანი და ნაიბ ეშიკაღასბაშ-ყორიასაულბაში ზაზა თარხნიშვილი
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
ისიდორე დოლიძე, ქართული სამართლის ძეგლები, ტ. V, 1974 წ. გვ.116-119.
- შენიშვნა
1. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი
2. მდივანბეგი - სამეფოს უმაღლესი მსაჯული, უფროსი მოსამართლე; სასამართლოს თავმჯდომარე მეფის მუდმივი მოსამართლე; მსაჯულთუხუცესი. ირანში უმაღლესი მოსამართლე. მრჩეველი. პირველად იყვნენ ცოტანი, XVIII ს.ში ოცდაათს გადააჭარბა
