ოქმი ერეკლე II-ისა მდივან სულხან [თუმანიშვილისადმი], ქართველი ტყვეების დასახსნელად [აღა-მაჰმად-ხანისთვის] აზატ ხანის ნაქონი ძვირფასი თვლისა და საათის გაგზავნის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1795 წ. 20 სექტემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/69, გვ.161
- მასალა
ქაღალდი ყვითელი, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უპგ (1795), სექტემბრის კ (20)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
2. პირის აღწერა გ. ბოჭორიძის მიერ: გადაწერილია XIX ს.-ში მოლურჯო ქაღალდზე ნუსხა-მხედრული ხელით, 20,5x 11 cm., სასვენ ნიშნად ნახმარია წერტილი".
3. პირი, ხეც, Hd 11442; გადაწერილი XIX ს-ში.
4. მდივანი (არაბ. - სახელმწიფო საბჭო, სამეფო კანცელარია) - საპატიო მოხელე, რომელიც სამეფო კარზე და სახელმწიფო დაწესებულებებში ადგენდა სხვადასხვა სახის დოკუმენტებს; საამისოდ ის გადიოდა საგანგებო მომზადებას; მდივნისათვის აუცილებელ ძირითად მოთხოვნას წარმოადგენდა: დიდი განათლება, ენების ცოდნა და სამდივნო საქმეში დახელოვნება. ყველა მდივანი თანაბარი უფლებებით სარგებლობდნენ და ,,უხუცესი" არ ჰყავდათ. ქართლ-კახეთში ექვსი მდივანი ჰყოლიათ. ერეკლე II-ის დროს მათი რიცხვი ათამდე გაზრდილა. მდივანი არა მარტო ადგენდა საბუთებს, არამედ უშუალო მონაწილეობასაც ღებულობდა ამა თუ იმ ღონისძიების გატარებაში. მდივნობა შემოსავლიანი და საპატიო სახელო იყო. მდივნობა მემკვიდრეობით გადადიოდა
