ბრძანება ერეკლე II-ისა კახეთის სოფლების მოურავებისადმი, დებულების თანახმად საკათალიკოსო სარგოს შეგროვებისა და კათალიკოსისთვის მიბარების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1794 წ. 23 ოქტომბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/1285
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 8, 176; უკე (425)
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 303X140
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ერთი და ორი წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უპბ (1794) ღვინობისთვის კგ (ოქტომბრის 23)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1.გვიანდელი სათაური: ,,ქ. მეფის ირაკლის ოქმი, ჯიმითისა, გურჯაანისა, ახაშნისა, შანშიანისა, კალაურისა, ხოდაშნისა, ფაშანიისა და ვეძისხევის მოურავებზედა, რომ რაც კათალიკოზის დებულება აქვსთ, სულ თითონ უნდა ჩამოუტანდნენ“.
2. ექსცერპტი, ფ.1451/1-176, გვ.17v, მცხეთის სვეტიცხოველის ეკლესია, გადაწერილი 1818 წ. სინოდის კანტორის მიერ.
3. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
4. სარგო - მნეთა სარგებელი; შემოსავალი, შესამატი.
