არზა გიორგი ამილახორისშვილისა, მეფის განაჩენით მიკუთვნებული საქონლის მიცემის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა მდივნების: სულხან და მანუჩარისადმი, ამილახვრისშვილისთვის თავისი წილი საქონლის დროზე დაბრუნების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1793 წ. 24 მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/240
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 29
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი ყავისფერი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 223X112
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უპა (1793), მაისის იგ (13)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. მინაწერი კარბელაშვილის ხელით: ,,1793 წ.მაისის 24: ვანოსი სამართალი; გადაწერილია“.
2. მდივანი (არაბ. - სახელმწიფო საბჭო, სამეფო კანცელარია) - საპატიო მოხელე, რომელიც სამეფო კარზე და სახელმწიფო დაწესებულებებში ადგენდა სხვადასხვა სახის დოკუმენტებს; საამისოდ ის გადიოდა საგანგებო მომზადებას; მდივნისათვის აუცილებელ ძირითად მოთხოვნას წარმოადგენდა: დიდი განათლება, ენების ცოდნა და სამდივნო საქმეში დახელოვნება. ყველა მდივანი თანაბარი უფლებებით სარგებლობდნენ და ,,უხუცესი" არ ჰყავდათ. ქართლ-კახეთში ექვსი მდივანი ჰყოლიათ. ერეკლე II-ის დროს მათი რიცხვი ათამდე გაზრდილა. მდივანი არა მარტო ადგენდა საბუთებს, არამედ უშუალო მონაწილეობასაც ღებულობდა ამა თუ იმ ღონისძიების გატარებაში. მდივნობა შემოსავლიანი და საპატიო სახელო იყო. მდივნობა მემკვიდრეობით გადადიოდა
