განაჩენი ერეკლე II-ისა ლომი და ბეჟან გვარამაძეების სახასო აზნაურიშვილებად დაწესების და მათი დედის ნამზითვი ყმების ხელშეუხებლობის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1792 წ. 10 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/873
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 10
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ყვითელი, დაწერილი ყავისფერი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 400X260; რესტავრირებული: 411x281
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უპ (1792), ივნისის ი (10)
- დამტკიცება
დედოფალი დარეჯანი, მეფის ძეების: ფარნავაზი და ვახტანგი; ქალაქის მოურავი ევსტათი; კათალიკოსი ანტონ II
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
1. ისიდორე დოლიძე, ქართული სამართლის ძეგლები, ტ. V,1985 წ. გვ.572-573
2. ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.189
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებული რუსული ადმინისტრაციის მიერ 1825 წ. 13 აპრილს, სოვეტნიკი შერმაზან აფხაზოვი.
2. სახასო (ყმა-მამული) - სამეფო სახლის საკუთრება, რომლის განკარგვა მხოლოდ მეფეს შეეძლო.
3. მზითვის წიგნი - ქონების აღმნუსხველი და პირობის შემცველი საბუთი, რომელსაც ქალიშვილს გათხოვებისას ატანდნენ ქმრის ოჯახში, რომელშიც ზოგჯერ კანონით გათვალისწინებული წესები იყო განსაზღვრული.
4. აზნაური - პრივილეგირებული მიწათმოქმედი უკვე V ს.-ში, XV ს-დან ძირითადი მასა ფეოდალებისა, პირდაპირ დამოკდებული მეფეზე, თავადებზე და ეკლესიაზე. იყო ოთხი კატეგორია: სამეფო, სადედოფლო, სათავადო და საეკლესიო.
