არზა ზაალ საამისშვილისა, სამკვიდრო მამულის უსამართლოდ წართმევის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ეშიკაღასბაშ თამაზისადმი, სასამართლოში საჩივრის გარჩევამდე მამულის ხელშეუხებლობის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1791 წ. 8 მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1450, 11/170; 170 r -171v
- მასალა
ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოთ (1791), მაისის ჰ(8)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებულია რუსეთის ადმინისტრაციის მიერ 1820 წ. 23 ივლისსს, სოვეტნიკი დიმიტრი თარხანოვი.
2. მინაწერი: ,,ასლის სიგელი მივიღე, თ(ავად)ი იოანე ბარათოვი".
3. ეშიკაღასბაში – (იგივე მანდათურთუხუცესი) მეფის კარზე წესრიგის მეთვალყურე საპოლიციო აპარატის მოხელე; მეფის კარის დაცვის უფროსი. ეშიკაღასბაშის მოვალეობაში შედიოდა განაჩენების სისრულეში მოყვანა. იასაულების გაგზავნა სამართლის აღსასრულებლად. ვახტანგ მეფის სამართლის წიგნის მიხედვით ეშიკაღასბაშს ევალებოდა გაფანტული ყმების მოგროვება და პატრონისთვის დაბრუნება. სამეფო ეშიკაღასბაშის გარდა იყო ორი სახის ეშიკაღასბაში: ხალვათხანის (ორი) და არმის (ორი). ეშიკაღასბაში როგორც ტერმინი XVII ს-ში შემოვიდა მეფე როსტომის დროს. ყველა სახის ეშიკაღასბაში საპოლიციო აპარატის მოხელეები არიან.
