ოქმი ერეკლე II-ისა საგარეჯოს მოურავისადმი გარეჯის ნათლისმცემლის უდაბნოს მონასტრის შესაწირად ნაყიდი ყმა-მამულის წინამძღვარ სვიმონისთვის მიბარების და ხელშეუხებლობის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1761 წ. 8 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/2440
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 118
- მასალა
ქაღალდი თეთრი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 153X213
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ერთი და ორი წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უმთ (1761), თიბათვის ჰ(ივნისის 8)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. ექსცერპტი, ფ. 1451, წიგნი 1/5, გვ.215r; ნათლისცემლის მონასტერი.
2. საბუთი გადაწერილია სარგის კაკაბაძის მიერ XX-ის დასაწყისში.
3. სარგის კაკაბაძეს მითითებული აქვს დედნის ზომა ,,191/4X151/4“ და ძველი საარქივო-სააღრიცხვო ნომერი N118.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
