არზა გოშფარ ჯავახიშვილის შვილიშვილ მღვდელ იოსებისა, წართმეული საგვარეულო მამულების დაბრუნების თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ეშიკაღასბაშ გარსევანისადმი, მომჩივანის საქმის სამართლიანად გამოძიების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1790 წ. 9 იანვარი.
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/8824
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 1ო, 12, 38, 39
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი მწვანე, შესრულებული შავი მელნით,
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 326X212
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
ერთი და ორი წერტილი რამდენიმე ადგილას
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოჰ (1790), იანვრის იე (15)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. რეგისტრირებულია რუსეთის ადმინისტრაციის მიერ 1824 წ. 30 აპრილს, სოვეტნიკი დიმიტრი თარხანოვი.
2. ეშიკაღასბაში (ოსმალ. ეშიკ - ზღურბლი. აღა -ნ ბარონი, ბაში - თავი) – (იგივე მანდატურთუხუცესი) მეფის კარზე წესრიგის მეთვალყურე საპოლიციო აპარატის მოხელე; მეფის კარის დაცვის უფროსი. ეშიკაღასბაშის მოვალეობაში შედიოდა სასამართლოს მიერ გამოტანილი განაჩენის სისრულეში მოყვანა. იასაულების გაგზავნა სამართლის აღსასრულებლად. ვახტანგ მეფის სამართლის წიგნის მიხედვით ეშიკაღასბაშს ევალებოდა გაფანტულიყმების მოგროვება და პატრონისთვის დაბრუნება. სამეფო ეშიკაღასბაშის გარდა იყო ორი სახის ეშიკაღასბაში: ხალვათხანის/ქარხნების (ორი) და არმის/სასახლის (ორი). ეშიკაღასბაში როგორც ტერმინი XVII ს-ში როსტომ მეფემ შემოიღო. ექვემდებარებოდნენ: ბოქაულთუხუცესი, ბოქაული, სოიბათიასაული, ყორიასაული, იასაული, მემანდარი, ყაფიჩი. ძირითადად სასახლის მოხელეებად ითვლებოდნენ, თუმცა ტერიტორიულ-ადმინისტრაციულ მოხელეებადაც (კახეთის, ქართლის) იყვნენ. ყველა სახის ეშიკაღასბაში საპოლიციო აპარატის მოხელეები არიან.
