არზა არაშენდაში მცხოვრებ საკათალიკოსო ყმებისა, ბატონიშვილის სტუმრობის დროს გაღებული სამასპინძლოს გარდა ზედმეტი შეწერილი სურსათისგან გათავისუფლების თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა იასაულებისადმი, არზის პატრონებისთვის მხოლოდ ძროხის გადასახადის პატიების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1789 წ. 29 სექტემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/499
- მასალა
ქაღალდი ყავისფერი, შესრულებული შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 171X152; რესტავრირებული: 192X174
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოზ (1789), სექტემბრის კთ (29)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
მინაწერები V-ზე: 1. ,,ქ. ნაპატიების ოქმები ზა[ა]ლ დავითისშვილისა“,
2. ,,არაშენდელი ნაპატიები ძროხა ა (1)“ .
3. სამასპინძლო/სამასპინძლო ძღვენი - გლეხებზე შეწერილი გადასახადი განკუთვნილი მასპინძლობისათვის - სტუმრის მისაღებად საჭირო ნივთებისა და სურსათის სახით. სტუმართა დასახვედრიბ ძღვენი.
4. იასაული (თურქ.) - ქართულად მანდატური, ბოქაული, ხელჯოხიანი. იგი ადმინისტრაციულ-პოლიციური სამსახურის ყველაზე დაბალი და გავრცელებული მოხელე იყო. საპოლიციო ხასიათის სამუშაოს აღმსრულებელი, რომელიც ეშიკაღასბაშის უწყებაში შედიოდა. თბილისში სპეციალური საიასაულო სახლი იყო, სადაც დასაკითხად მiჰყავდათ დამნაშავეები. იასაული იყო განაჩენების და მეფის ბრძანების აღმსრულებელი. მას აგრეთვე აგზავნიდნენ წერილისა თუ ბრძანების ადგილზე გადასაცემად, ვინმეს გამოსასახლებლად. ისინი მრავალ უწყებას ემსახურებოდნენ. სამეფო იასაულები გათვალისწინებული იყო 23 იასაული, სადედოფლო - 17. გარდა ამისა იასაულები ჰყავდათ ერისთავებსაც.
