განაჩენი ერეკლე II-ისა ენდრონიკაშვილებისა და ვაჩნაძეების სადავო მიჯნების ფიცით დადგენისა და საგარეჯოს მოურავ ჯამასპის მიერ მამულის საზღვრების დადგენის შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1788 წ. 28 მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/65, გვ.154-155
- მასალა
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში.
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უოვ (1788); მაისის კჰ (28)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
2. დედნის აღწერა გ. ბოჭორიძის მიერ: ,,დედანი, 42,8/19,5; დაწერილი მოლურჯო ქაღალდზე მხედრული ხელით; განკვეთილობის ნიშნად ადგილ-ადგილ ნახმარია წერტილი ან მძიმე.
3. დედანი, ხეც. Hd 14035.
4. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში; ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
