არზა იმერეთიდან ჩამოსახლებულ აზნაურ კაცია სხირტლაძისა, სოფელ ზეგამში ნაცვლად დანიშვნის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა ზაალ ზურაბისშვილისადმი, კაცია სხირტლაძისთვის ზეგამის ნაცვლობის ბოძების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1787 წ. 28 ნოემბერი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/1252
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 7, 8
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი ყავისფერი მელნით.
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ორგან
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოე (1787), ნოემბრის კჰ(28)
- დამტკიცება
დედოფალი დარეჯანი, ბატონიშვილები: გიორგი, იულონი და ვახტანგი
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
1. ისიდორე დოლიძე, ქართული სამართლის ძეგლები, ტ.VII, 1981წ. გვ.744-745.
2. ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.160.
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია XX ს-ის დასაწყისში.
2. რეგისტრირებულია რუსული ადმინისტრაციის მიერ1840 წ. 24 დეკემბერს.
3. დედანი, ხეც,Qd 7292.
4. ნაცვალი - მოხელე, რომელიმე მოხელის მოადგილე. ნაცვლებად მცირე შეძლების აზნაურები ინიშნებოდნენ. ისინი მეთვალყურეობას უწევდნენ ქალაქში წესრიგის დაცვას; სოფლად - მოურავის მოადგილე. იგი წესრიგს ამყარებდა დოღისა და საერთოდ საზოგადოებრივი გართობის ადგილებში. მას ზომები უნდა მიეღო ხანძრისა და ეპიდემიების შემთხვევაში.
5. აზნაური - პრივილეგირებული მიწათმოქმედი უკვე V ს.-ში, XV ს-დან ძირითადი მასა ფეოდალებისა, პირდაპირ დამოკდებული მეფეზე, თავადებზე და ეკლესიაზე. იყო სამი კატეგორია: სამეფო, სათავადო და საეკლესიო.
