ქართული ისტორიული საბუთების კატალოგი

ოქმი ერეკლე II-ისა საყარაულოს ამანთქარისადმი, სხალნარისა და დიდგორის ყარაულებისთვის ხელწერილით ორი კვირის დაკლებული ჯამაგირის მიცემის შესახებ

საუკუნე
XVIII
წელი
1786 წ. 11 მარტი
ტექსტის მატარებელი

ქაღალდი

ავთენტურობა
დედანი
დაცულობის ადგილი
საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
შიფრი
1448/486
ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
287
მასალა

ქაღალდი ღია ყავისფერი ჭვირნიშნით, შესრულებული  შავი  მელნით

ფორმა
კოდექსი
კეფების/ფურცლების რაოდენობა
1
ზომები
134X160;   რესტავრირებული:  152X153 
დამწერლობის სახეობა
  • მხედრული
განკვეთილობა

წერტილი ადგილ ადგილ 

მდგომარეობა

რესტავრირებული

მითითებული თარიღი

ქორონიკონი უოდ (1786), მარტის ია  (11) 

დამტკიცება

 მდივანი იოსები, მამასახლისი აშხარბეგი

ხელრთვა
ბეჭედი
გამოცემები
შენიშვნა

1.ახლავს ბარათი მდივან იოსებისა ლაშქარნივის მანუჩარისადმი, მაისის მორიგის თეთრიდან თანხის გაცემის შესახებ.

2. ამანათქარი - მიბარებული ნივთების, ბაჟის შემნახავი. 

3. ლაშქარნივისი – საქართველოს სამხედრო კანცელარიის მოხელე, ლაშქრის მწერალი და ანგარიშის შემნახველი;  ჩამოყალიბდა ერეკლე II-ის მიერ ჩატარებული სამხედრო რეფორმების შედეგად; ევალებოდა მოსახლეობის აღწერა, ჯარში გასაწვევი ხალხის სიების შედგენა, სამხედრო ხასიათის მიმოწერის წარმოება, ჯარისთვის ჯამაგირის გაცემა; XVIII ს-ში  ქართლ-კახეთის სამეფოში ექვსი ლაშქარნივისი ყოფილა.

4. მდივანი (არაბ. - სახელმწიფო საბჭო, სამეფო კანცელარია) - საპატიო მოხელე, რომელიც სამეფო კარზე და სახელმწიფო დაწესებულებებში  ადგენდა სხვადასხვა სახის დოკუმენტებს; საამისოდ ის გადიოდა საგანგებო მომზადებას; მდივნისათვის აუცილებელ ძირითად მოთხოვნას წარმოადგენდა: დიდი განათლება, ენების ცოდნა და სამდივნო საქმეში დახელოვნება. ყველა მდივანი თანაბარი უფლებებით სარგებლობდნენ და ,,უხუცესი" არ ჰყავდათ. ქართლ-კახეთში ექვსი მდივანი ჰყოლიათ. ერეკლე II-ის დროს მათი რიცხვი ათამდე გაზრდილა. მდივანი არა მარტო ადგენდა საბუთებს, არამედ უშუალო მონაწილეობასაც ღებულობდა ამა თუ იმ ღონისძიების გატარებაში.  მდივნობა შემოსავლიანი და საპატიო სახელო იყო. მდივნობა მემკვიდრეობით გადადიოდა.

5. პირი,  ფ.1461, 9/61, 16v-17r.