ოქმი ერეკლე II-ისა, თიანეთის მოურავ ქაიხოსრო ჩოლაყაშვილისადმი, თუშეთზე ლეკების მოსალოდნელი თავდასხმის მოსაგერიებლად კახეთიდან და ფშავ-ხევსურეთიდან ჯარის მიშველების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1785 წ. 7 ივლისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/223
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 351
- მასალა
ქაღალდი ყვითელი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ ადგილ
- მდგომარეობა
რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უოგ (1785); ივლისის ზ (7)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. მინაწერი საბუთის ზედა აშიაზე პოლიევკტოს კარბელაშვილის ხელით: ,, N3378, წ. კითხ. ბიბლიოტეკა“.
2. პირი, ფ. 1461, 11/17, გვ.7.
3. პირი, ფ.1753/64, გვ.76.
4. პირი, ხეც, S 3778 27.
5. მოურავი - იგივე მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-იდან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში; ქალაქში როგორც უპირველეს მოხელეს ევალებოდა ქალაქის მოვლა, მართვა და კონტროლი. ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლსა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
