არზა მამუკა გუგულაშვილის ქვრივისა, იოვანე მუხრანბატონის აზნაურის მიერ მისი ათი წლის შვილის უკანონოდ ყმად წაყვანის თაობაზე ოქმი ერეკლე II-ისა სახლთუხუცეს იოვანე მუხრანბატონისადმი, დედისთვის უწლოვანი შვილის დაბრუნების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1785 წ. 26 იანვარი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/853
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 126
- მასალა
ქაღალდი ნაცრისფერი, დაწერილი ყავისფერი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 195X160
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოგ (1785), იანვრის კვ (26)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. საბუთის v-ზე გვიანდელი მინაწერი განსხვავებული ხელითა და მელნით, უთარიღო არზა [აზნაურის], იმავე უკვე ცამეტი წლის ბიჭის ყმად წაყვანის შესახებ, მხოლოდ დუქანში მუშაობის პირობით.
2. სახლთუხუცესი - იგივე აბრამადი, მეფის კარის მოხელე; მეფის სასახლის მმართველი, მასვე ექვემდებარებოდა სამეფოს შემოსავალ-გასავალი და მასთან დაკავშირებული მოხელე-მოსაქმენი. სამეურნეო-საფინანსო ზედამხედველი, სასახლის მსახურთა უფროსი, გვხვდება XV ს-იდან.
3. აზნაური - პრივილეგირებული მიწათმოქმედი უკვე V ს.-ში, XV ს-დან ძირითადი მასა ფეოდალებისა, პირდაპირ დამოკდებული მეფეზე, თავადებზე და ეკლესიაზე. იყო სამი კატეგორია: სამეფო, სათავადო და საეკლესიო.
