ბრძანება ერეკლე II-ისა ქიზიყის მოურავისთვის შესაფერისი ულუფის დაწესების შესახებ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1784 წ. 11 ივნისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/1464
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 4/ჰ, 19
- მასალა
ჭვირნიშნიანი ქაღალდი ცისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 436X365
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უობ (1784), ივნისის ია (11)
- დამტკიცება
დედოფალი დარეჯანი, მეფის ძეები: გიორგი, იულონი და ვახტანგი
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.146
- შენიშვნა
1. გვიანდელი სათაური - ,,ქ. მეფის ირაკლისაგან მოურავების დასტუმალის პირი არის“.
2. მოურავი - ეკონომი, მეურვე დანიშნული სამეფო ხელისუფლების მიერ. საბუთებში გვხვდება X-XI სს-დან. XVIII ს-ში მოურავის ფუნქციები გაიზარდა და იგი მმართველობის ადგილობრივი აპარატის მოხელეა ქალაქსა და სოფელში ითავსებდა სასამართლო მოხელის ფუნქციასაც. სოფლის მოურავი ინიშნებოდა სამეფო ხელისუფლების მიერ. XVIII ს-ის ქართლა და კახეთში 38-38 მოურავი იყო და ჰყავდათ მოურავთუხუცესი. ეს თანამდებობა არ იყო მემკვიდრეობითი.
