განაჩენი დიკასტერიის, მღვდელ ლაზარეს მიერ იოანე ავალიშვილისადმი მიყენებული შეურაცხყოფის საქმეზე, დამტკიცებული ერეკლე II-ის მიერ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1780 წ. 14 მაისი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/3121
- მასალა
ქაღალდი ღი ყავისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 317X207
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩჰ (1780), მაისის იდ (14); ჩღპ
- დამტკიცება
კათალიკოსი ანტონ I, ერეკლე II, არქიმანდრიტი სტეფანე, მცხეთის დიდი ეკლესიისა და კარის დეკანოზი ნიკოლოზი, მწიგნობართმთავარი დავითი
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- გამოცემები
ისიდორე დოლიძე, ქართული სამართლის ძეგლები, ტ.V, 1974 წ. გვ.107-108
- შენიშვნა
1. მღვდელ ლაზარეს დაეკისრა გადასახადი იოანე ავალიშვილის სასარგებლოდ სამი თუმანი.
2. ამონარიდი განაჩენიდან: ,,ეს კანონი და საუპატივო ასე მცირედ ამისთვის გაუჩინეთ, რომ შეგვეწყალა მღვდელი ლაზარე, თორემ უფრო დიდისა დასჯისა ღირსი და თანამდები იყო".
3. დიკასტერია (ბერძ. ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო ძველ ათენში) - ქართლ-კახეთის სამეფოში საკათალიკოსოსთან არსებული უმაღლესი სასამართლო ორგანო, რომელიც დაარსა ანტონ I-მა დაახლოებით 1771 წ. დიკასტერიის მთავარი საზრუნავი იყო სარწმუნოების, საეკლე3სიო კანონების და ქონების დაცვა. მის შემადგენლობაში 11 სასულიერო პირი შედიოდა. სადავო საქმეებს სამი ან ხუთი წევრი იხილავდა. ირჩეოდა საეკლესიო კანონების დარღვევის მიზეზები, განქორწინების, ქორწინების გარეშე დანაშაულებრივი კავშირს, გაყრას საერო და სასულიერო პირები ერთად არჩევდნენ. მეფის სასამართლოს მიერ გამოტანილ განაჩენს ემატებოდა საეკლესიო კანონით დაწესებული რელიგიური სასჯელი.
4. საუპატიო - გადასახადი, აღებული შეურაცხყობის მიყენებისათვის; გადასახადი უპატიობისთვის, უპატიოდ მოპყრობისთვის.
