ყმა-მამულის წყალობის წიგნი ერეკლე II-ისა უზბაშ გიორგი დავითის ძე გურამიშვილისადმი
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1783 წ. 8 აგვისტო.
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- დედანი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1448/1028
- ძველი სააღრიცხვო-საარქივო ნომერი
- 434
- მასალა
ქაღალდი თეთრი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- ზომები
- 690X540
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონს უოა (1783), აგვისტოს ჰ (8)
- ხელრთვა
-
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- შენიშვნა
1. ახლავს დიდი ზომის ქანწილი თავსა და ბოლოში ჩიტის გამოსახულებით, შუაში ჯვრით და ყვავილოვანი ორნამენტით, შესრულებული შავი მელნით.
2. უზბაში (თურქ.) - ასისთავი, ასეულის უფროს; იგი მინბაშის ხელქვეითი მოხელე და სამხედრო უწყებას ეკუთვნოდა. XVII ს-ში მეფის მცვეთა რაზმის უფროსი საქართველოში ყოფილა სამი უზბაში. თითოეულ მათგანს ორმოცი მეთოფე ჰყოლია. XVIII ს-ში ერეკლე II-ის დროს ფუნქცია შეეცვალა და ჯარის ასეულის უფროსი გახდა. მის მოვალეობას შეადგენდა ჯარისკაცების წესრიგზე ზრუნვა. საბუთებში გვხვდება როგორც უზბაში ისე ასისთავი.
