ქაღალდი
ქაღალდი მოყვითალო, დაწერილი შავი მელნით
წერტილი ყოველი სიტყვის შემდეგ.
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული.
ჩღნვ (1756), იანვრის ჰ (8),
ერეკლე II
1. მიხეილ ქავთარია, XVIII საუკუნის ქართული საზოგადოებრივი აზროვნების ისტორიიდან, 1977 წ.გვ.192
2. მამისა ბერძნიშვილი, ქართული ეპისტოლური წყაროები XV ს. 1989 წ. გვ.100-101
3. ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.28
1. ამონარიდი წერილიდან: ,,წმინდავ კ(ათალიკოზ)ო ხელს გაკოცებ და ლოცვითის შეწევნით თუ იმისი ნებაც არის სამსახურში ხლების სურვილს მოგახსენებ; ორჯელ წიგნი გებოძათ, მომივიდა და ჩემგან პასუხის უხლებლობა ამის მეტი არა იყო რა თუ ჩემი შეწუხება მეთქვა შენის ამ დღისთვის; ცოტათ რომ ვწუხდე რა გასაკვირველია. ახლა მოგახსენებ ამის მეტს თქვენი დიდი მწუხარება გვესმის, მაგრამ ჩემგან თქვენ უკეთ მოგეხსენებათ საქმე რომ მოვა შეწუხება ვერას გზას მისცემს კაცს, ისევ შენი გონება მიეც შენ ნუ მომიკვდები. შენს თავს გაუფრთხილდი; შენი თავის მომლელი შენვე შეიქენ და გული გაიმაგრე …".
2. ავტოგრაფი.