წერილი ერეკლე II-ისა პავლე პოტიომკინისადმი, ფათალი ხანის ჯარის მიერ ქვეყნისთვის მიყენებული ზარალისა და თბილისელი ვაჭრებისგან ექვსი ათასი თუმნის წართმევის შესახებ
- წელი
- 1782 წ. 26 მარტი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/2263
- მასალა
ფოტოპირი
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 2
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
1782 წ. მარტის კვ (26)
- ბეჭედი
-
- შენიშვნა
1. ვაჭარი - კერძო სავაჭროს პატრონი, რომელიც სხვის ნაწარმოებ საქონელს ყიდის მოგების მიღების მიზნით. ადრეულ საქართველოში ვაჭრობის ცენტრი თბილისი იყო; ვახუშტი ბაგრატიონის მიხედვით ქართლში სულ 14 მნიშვნელოვანი სავაჭრო პუნქტი არსებობდა. აქედან ორი ძირითადი პუნქტი იყო თბილისი და გორი. XVII-XVIII სს-ში თბილისში 200 სავაჭრო დუქანი იყო. თბილისელი ვაჭარი იხდიდა მახტას - 5 მინალთუნი თვეში. კარგად იყო განვითარებული საგარეო ვაჭრობა; საქონელი გაჰქონდათ ევროპისა და აზიის ქვეყნებში.
2. მახტა/მახთი - გადასახადი მომთაბარე ან ქალაქის მოსახლეობაზე შეწერილი გამოსაღები პურით ან ფულით.
2. საბუთი მოსკოვიდან ჩამოიტანა ავთანდილ იოსელიანმა 1961 წ.
