აზატობის განახლების წიგნი ერეკლე II-ისა თვალ-საგარეჯოს კარის იასაულ გიორგი რამაზის ძე ყორღანაშვილისადმი. აღუდგინა დაკარგული სიგელის სანაცვლოდ
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1781 წ. 8 იანვარი.
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1753/60, 188, 241-243
- მასალა
ქაღალდი ღია ნაცრისფერი, დაწერილი ლურჯი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 4
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, კარგ მდგომარეობაში
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონსა უΩთ (1781), იანვრის ჰ (8)
- დამტკიცება
ამტკიცებენ იმავე წლის 3 თებერვალს : ანტონ I; არქიდიაკონი მეფის ძე ანტონი (შემდეგში ანტონ II); 1794 წ.7 ნოემბერს კათალიკოსი ანტონ II
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
- შენიშვნა
1. საბუთი გადაწერილია გიორგი ბოჭორიძის მიერ 1930-1936 წწ.-ში.
2. დედნის აღწერა გიორგი ბოჭორიძის მიერ: დედანი, 62x40,6 cm ..დაწერილი თეთრ ქაღალდზე მხედრული ხელით; განკვეთილობის ნიშანი ნახმარი არ არის".
3. დედანი, ხეც, Hd 2225.
4. აზატი (სპარს) - თავისუფალი, გათავისუფლებული ყმა.
5. აზატობის წიგნი - ყმობისგან გათავისუფლების წიგნი.
6. იასაული (თურქ.) - ქართულად მანდატური, ბოქაული, ხელჯოხიანი. იგი ადმინისტრაციულ-პოლიციური სამსახურის ყველაზე დაბალი და გავრცელებული მოხელე იყო. საპოლიციო ხასიათის სამუშაოს აღმსრულებელი, რომელიც ეშიკაღასბაშის უწყებაში შედიოდა. თბილისში სპეციალური საიასაულო სახლი იყო, სადაც დასაკითხად მიჰყავდათ დამნაშავეები. იასაული იყო განაჩენების და მეფის ბრძანების აღმსრულებელი. მას აგრეთვე აგზავნიდნენ წერილისა თუ ბრძანების ადგილზე გადასაცემად, ვინმეს გამოსასახლებლად. ისინი მრავალ უწყებას ემსახურებოდნენ. სამეფო იასაულები გათვალისწინებული იყო 23 იასაული, სადედოფლო - 17. გარდა ამისა იასაულები ჰყავდათ ერისთავებსაც. ზოგჯერ დიდი მოხელეები ინიშნებოდნენ იასაულებად განაჩენის აღსასრულებლად.
