ველისციხის ნაცვლობის წყალობის განახლების წიგნი ერეკლე II-ის მახარა მამისაშვილისადმი
- საუკუნე
- XVIII
- წელი
- 1753 წ. 3 თებერვალი
- ტექსტის მატარებელი
ქაღალდი
- ავთენტურობა
- პირი
- დაცულობის ადგილი
- საქართველოს ეროვნული არქივი, საისტორიო ცენტრალური არქივი.
- შიფრი
- 1449/251
- მასალა
ქაღალდი ყავისფერი, დაწერილი შავი მელნით
- ფორმა
- კოდექსი
- კეფების/ფურცლების რაოდენობა
- 1
- დამწერლობის სახეობა
-
- მხედრული
- განკვეთილობა
წერტილი და მძიმე ადგილ-ადგილ
- მდგომარეობა
მოღწეულია სრული სახით, რესტავრირებული
- მითითებული თარიღი
ქორონიკონი უმა (1753), თებერვლის გ (3), ინდიკტიონსა მეფობისა ჩვენისასა წელსა მეათესა
- დამტკიცება
ერეკლე II, დედოფალი დარეჯანი, ბატონიშვილი ვახტანგ/კარგი
- ბეჭედი
-
- დამწერი
- გამოცემები
ერეკლე II-ის მიერ გაცემული საბუთები, 1736-1797 წლები, 2008 წ. გვ.24
- შენიშვნა
1. მინაწერები: ზედა აშიაზე პოლიევკტოს კარბელაშვილის ხელით ,,მამისაანთი-ველისციხე“.
2. V-ზე - ,,ქკს ტჟვ 1708), მაისის კგ (23) იმამყული ხანი უბოძებს ქავთარაშვილის მამულს ქიტიას და სხ.“.
3. ნაცვალი - მოხელე, ვისიმე მოადგილე. ნაცვლებად მცირე შეძლების აზნაურები ინიშნებოდნენ. ისინი მეთვალყურეობას უწევდნენ ქალაქში წესრიგის დაცვას; სოფლად - მოურავის მოადგილე. ამასთანავე ევალებოდათ უცხო ქვეყნებში წამსვლელ-მომსვლელთა თვალის მიდევნება, რის შესახებაც ყოველდღიურ ანგარიშს აბარებდა მოურავს. გარდა ამისა ევალებოდა ვაჭრების მიერ ვაჭრობის წესების დაცვის მეთვალყურეობა. იგი წესრიგს ამყარებდა დოღისა და საერთოდ საზოგადოებრივი გართობის ადგილებში. მას ზომები უნდა მიეღო ხანძრისა და ეპიდემიების შემთხვევაში.
